Warszawa-Piaseczno-Nadarzyn-Błonie-Leszno-Kazuń-Warszawa

Środa, 10 sierpnia 2011 · dodano: 11.08.2011 | Komentarze 0

Nowa trasa, przynosi nowe doświadczenia. Tak było także tym razem. Odcinek Piaseczno-Nadarzyn to “piękna tragedia” bez poboczy, pełna dziur oraz zatłoczona do granic możliwości. Nigdy więcej, pod żadnym pozorem... Od Nadarzyna jest już lepiej, dość dużo odcinków z dobrym asfaltami, ruch nieporównywalnie mniejszy. Nomentami jedynie majaczą powykrzywiane odcinki wojewódzkiej “720”. W Błoniu znów korek. Miasteczko dusi się pod naporem samochodów. Póżniej fatalny, kilkumetrowy odcinek “579” w kierunku Leszna, który tuż przed miasteczkiem przechodzi w zupełnie nową jakość dywaniku ciągnącego się aż do Kazunia.

Wiało. Wiało nawet bardzo mocno jak na mazowieckie warunki. Wiatr o rzadko spotykanej w środkowej Polsce sile przywoływał mi na myśli Danię oraz Cypr, gdzie miałem przyjemność jeździćw podobnych warunkach. Właśnie wiatr był tym czynnikiem, który podpowiadał mi, abym jechał możliwie ekonomicznie. Większość dystansu miałem bowiem “w twarz” z tym zachodnim powiewem. Drugą kwestią było to, że nie wiedziaęłm dokładnie ile kilometrów wyniesie cała trasa. Niezwykle rzadko w powszedni dzień tygodnia pokonuję ponad 100 km podczas jednego treningu. W efekcie przeciętna prędkość wyszła niezbyt imponująca I wyniosła tylko 28,41 km/h, ale średnie tętno za to było już niskie, czyli 128 bpm, czyli 64% tętna maksymalnego. Tuż po treningu ogarnęło mnie zmęczenie, więc nie przejechałem go tak zupełnie lekko...